Konu Özeti

Zamir (adıl), isimlerin yerine kullanılan sözcüklerdir. Cümlede ismin tekrarını önler ve ismin yerini alır: Elif geldi, o çok yorgundu.

Zamirler, isim gibi çekim eki alabilir ve cümlede farklı görevlerde bulunabilir.

Zamirin Özellikleri

• Cümlede isim gibi görev alabilir.
• İsimlerin yerine geçici olarak kullanılır.
• Ek alabilir: çekim eki, iyelik eki vb.
• Birden fazla ismin yerini tutabilir.
• Cümlede özne, nesne veya tamlayan gibi görevlerde bulunabilir.

Kişi (Şahıs) Zamirleri

Kişi zamirleri insan adlarının yerine kullanılır: ben, sen, o, biz, siz, onlar

• Ben bugün kütüphaneye gideceğim.
• O sınıfın en sessiz öğrencisidir.
• Kendi kelimesi dönüşlülük zamiri olarak kullanılır: Kendime söz verdim.

İşaret Zamirleri

Varlıkları işaret ederek gösteren zamirlerdir: bu, şu, o, bunlar, şunlar, onlar, burası, şurası, orası, ötekisi

• Bu çok tatlı bir kediydi. (isimden önce gelirse işaret sıfatı)
• Bu benim en sevdiğimdir. (ismin yerini tutarsa işaret zamiri)
• O kelimesi hem kişi hem işaret zamiri olabilir.

Belgisiz Zamirler

Hangi varlığın yerine kullanıldığı kesin belli olmayan zamirlerdir: birkaç, bazıları, herkes, kimse, biri, birisi, hepsi

• Birileri kapıyı çaldı ama kim olduğu belli değildi.
• Herkes dersten memnun görünüyordu.
• Kimse bu kadarını beklemiyordu.

Soru Zamirleri

İsimlerin yerine soru yoluyla kullanılan kelimelerdir: ne, kim, kimi, hangisi, kaçı, nereye, nerede, nereden

• Kim geldi? (ismin yerine → soru zamiri)
• Hangi kalem senin? → “kalem” ismiyle birlikte → soru sıfatı

İlgi Zamiri (-ki)

İlgi zamiri -ki ekidir ve cümlede daha önce geçen bir ismin yerini tutar.

• Benim defterim seninkinden daha kalın. → seninkinden → “senin defterinden” anlamında.
• Bağlaç olan “ki” veya sıfat yapan “ki” ile karıştırılmamalıdır.

İyelik (Aitlik) Zamirleri

Bir şeyin kime ait olduğunu gösterir: benim, senin, onun, bizim, sizin, onların

• Benim kedim çok oyuncudur.
• Onun arabası mavi renkteydi.
• Bazen yalnızca ek hâlinde bulunur: kitabım, defterin gibi.