Tecahül-i Ârif (Bilmezden Gelme)
Konu Özeti
Tecahül-i Ârif, şairin veya yazarın bildiği bir gerçeği bilmezden geliyormuş gibi yaparak anlatımı güçlendirmesidir. Bu sanatla anlatıma hem merak hem de zarafet kazandırılır. Amaç, okuyucuyu düşündürmek ve ifadeyi daha etkileyici kılmaktır.
Tecahül-i Ârif Örnekleri
- “Bu deniz neden mavi acaba?” → Şair denizin neden mavi olduğunu bilir; ama bilmez gibi yapar.
- “Güneş yine nereden doğacağını unuttu mu?” → Gerçekte bilir, ama bilmez gibi söyleyerek anlamı güçlendirir.
- “Kuşlar gökyüzünü kimden ödünç aldı?” → Bildiği bir durumu soru yoluyla sanata dönüştürür.
- “Baharı kim getirdi bu kadar sessizce?” → Baharın gelişini bilir; ama merak eder gibi gösterir.
- “Rüzgâr niye hep sırrını saklar?” → Gerçeği bilerek bilmezden gelmiştir; duygusal bir ton katar.
Dikkat Edilecek Noktalar
- Tecahül-i Ârif, bilmezden gelme sanatı olarak bilinir.
- Sanatçı, konuyu bilir ama sormak ya da şaşırmak yoluyla anlatımı güzelleştirir.
- Gerçekten bilmemek değil, bilmez gibi yapmaktır.
- Genellikle soru cümleleriyle yapılır.
- Bu sanat anlatıma duygusallık ve derinlik katar.
Bilmen Gereken:
- Tecahül-i Ârif, sözü inceltmek ve merak uyandırmak için kullanılır.
- Gerçekten bilmemek değil, bilmemezlikten gelmektir.
- Genellikle doğa, insan ve duygularla ilgili konularda görülür.
- Bu sanat, okuyucuyu düşünmeye ve sorgulamaya yöneltir.
- Sorular varsa ama cevabı da açıkça biliniyorsa, orada Tecahül-i Ârif vardır.