Mübalağa (Abartma)
Konu Özeti
Mübalağa (Abartma), bir varlığın, olayın ya da durumun olduğundan çok fazla veya çok az gösterilmesi sanatıdır. Şair ya da yazar, bir gerçeği büyüterek veya küçülterek anlatımı etkili kılar. Bu sanatın amacı, duyguyu güçlendirmek ve okuyucunun hayal gücünü harekete geçirmektir.
Mübalağa Örnekleri
- “Tüm şehir sustu, sadece kalbim konuşuyordu.” → Gerçekte mümkün değil; duygunun yoğunluğunu vurgulamak için abartılmıştır.
- “O kadar hızlı koştu ki, rüzgâr bile yetişemedi.” → Gerçek dışı, ama hızı vurgulamak için kullanılmıştır.
- “Gök delinmiş gibi yağmur yağıyordu.” → Yağmurun şiddeti abartılmıştır.
- “Bir taşla bütün ormanı susturdu.” → Olayın etkisi abartılarak büyütülmüştür.
- “Gözyaşlarıyla bir göl dolardı.” → Üzüntü duygusu, miktar bakımından abartılmıştır.
Dikkat Edilecek Noktalar
- Mübalağa, inandırıcılık sınırını zorlar, ama tamamen kopmaz.
- Gerçek duyguyu güçlendirmek amacıyla yapılır, yalan söylemek için değil.
- Şiirlerde, destanlarda ve halk anlatılarında sıkça görülür.
- Bazen mizah, bazen dramatik etki oluşturmak için kullanılır.
- Abartı varsa ama anlamı bozmayacak düzeydeyse, bu sanattır.
Bilmen Gereken:
- Mübalağa, hem yazılı hem sözlü anlatımda en yaygın kullanılan sanattır.
- “İmkânsızlık” ifadesi varsa ama duyguyu destekliyorsa, bu sanattır.
- Abartının amacı okuyucuda etki bırakmaktır, kandırmak değil.
- Mübalağa çoğu zaman teşbih veya kişileştirme ile birlikte kullanılır.
- “Azıcık fazla söylendi mi?” diye soruyorsan — orada Mübalağa vardır.