Konu Özeti

Hikâye, insanın yaşadığı olayları, duyguları ve gözlemleri kısa bir biçimde anlatan en eski anlatı türlerinden biridir. Ancak bugün bildiğimiz modern hikâye biçimi, dünya edebiyatında ve Türk edebiyatında farklı dönemlerde ortaya çıkmıştır.

1. Dünya Edebiyatında Hikâye

Hikâyenin kökeni sözlü anlatı geleneğine dayanır. Masallar, efsaneler ve destanlar modern hikâyenin ilk biçimlerini oluşturmuştur. Ancak Batı edebiyatında ilk modern hikâye örneği olarak Giovanni Boccaccio’nun “Decameron” (14. yüzyıl) adlı eseri kabul edilir.

• Orta Çağ: Kısa, ahlaki dersler içeren öyküler (fabllar, masallar)
• Rönesans Dönemi: İnsan doğasına ve topluma yönelen gerçekçi anlatımlar
• Modern Dönem: Maupassant ve Çehov gibi yazarlarla psikolojik derinlik kazanan hikâyeler

2. Türk Edebiyatında Hikâye

Türk edebiyatında hikâye geleneği, halk hikâyeleri ve mesneviler gibi uzun anlatılardan doğmuştur. Ancak Batılı anlamda ilk hikâyeler Tanzimat Dönemi’nde görülür.

• Ahmet Mithat Efendi – Letaif-i Rivayat
  📘 Türk edebiyatında yayımlanan ilk hikâye kitabı olarak kabul edilir.
• Sami Paşazade Sezai – Küçük Şeyler
  🎯 Teknik açıdan başarılı ilk hikâye örneği sayılır.

3. Cumhuriyet Döneminde Hikâye

Cumhuriyet’in ilanıyla birlikte hikâyelerde toplumsal konular ve bireysel çözümlemeler ön plana çıkmıştır. Realizm, toplumcu gerçekçilik ve bireyin iç dünyasını konu alan modernist eğilimler görülür.